Comezou a chover, e pequenas pingas de
auga caían do ceo como as bágoas que
acababan de nacer nos meu ollos.
Bágoas que chegaban ás miñas meixelas,
meixelas onde ti deixaches os últimos bicos
de despedida; bágoas que caían polos
meus beizos, beizos que desexaban probar
os teus como antano o facían; bágoas que
saboreaban a miña lingua, lingua que hai
pouco estaba unida á túa, nun forte abrazo
que nunca parecía rematar.
Bágoas que quedaron por sempre no meu
corazón, corazón que aínda te segue querendo.
No hay comentarios:
Publicar un comentario