Sorte. Existe ou é en realidade o nome que lle damos ao destino cando non podemos controlalo? Porque... é o destino controlable sempre? Somos nós, coas nosas accións os únicos responsables dos resultados que recibimos?
Cada día creo un rompecabezas novo coas pezas do que puido ser é non é, coas decisións que tirei ao lixo fai xa moito tempo (ou quizais non tanto)
 A cada segundo pregunto o porqué de ese segundo, a cada principio o porqué de ese principio sabendo que dun xeito ou doutro será tamén o porqué dalgún final.
Os momentos falan sen dar resposta algunha,  paseando ao meu carón coma se eu non existise, coma se fose transparente para eles e eles para min.
Algúns dos finais que nalgún tempo foron (ou serán) principio tiran algún que outro mapa pola miña cabeza, pero nunca e din e nunca  me indican (onde acabaría ou) onde acabarei (?).

4 comentarios:

  1. Es una reflexión realmente buena, la verdad el destino hace con nosotros lo que quiere y al fina siempre sale ganando ...
    Un beso, me paso ♥
    PD: Aprende a bailar bajo la lluvia

    ResponderEliminar
  2. hola cielo!
    Si hay algo que no me parece justo es el destino.
    Un beso! May R Ayamonte∞

    ResponderEliminar
  3. Aunque el destino esté escrito, somos capitanes de nuestras almas. Muy bonita entrada ante la injusticia del destino.

    Un saludo desde http://retales-de-mis-noches-de-insomnio.blogspot.com.es/

    ResponderEliminar
  4. ¡¡Hola amig@!!

    Un poco de casualidad o por fortuna quien sabe, el caso es que he conocido tu blog a través del de una amiga, compañera también bloggera y quería pasarme por tu "rinconcito" para saludarte.

    También quiero aprovechar si me lo permites y no te importa claro, para poder animarte a continuar con el el trabajo así en esta línea, ya que lo haces bastante bien y también puede resultar útil para bastantes personas.

    No podía ni quería marcharme de "tu casa" sin desearte buena suerte y decirte que si me lo permites, volveré para ver posibles novedades que pudiera producirse con el tiempo.

    Sino te importa me quedaré por "tu casa", para leerte con más frecuencia siempre que pueda.

    Si te apetece puedes pasarte por felicidadenlavida

    Hasta la próxima te dejo un gran abrazo;
    Francisco M.

    ResponderEliminar