posted on
Farta de que o tempo se me escape vando, de que os soños se esvaezan como as nubes, creando formas inalcanzables no ceo. 



Cansa de ver os quilometros que me quedan do camiño sen poder desfrutar en verdade da viaxe.



Esgotada de recoller un por un os anacos dun espello que non son capaz de reconstruir. 




Incapaz de vestir unha talla de espectativas demasiado grande para min.




2 comentarios:

2 comentarios:

  1. La mitad de tu sonrisa23 de julio de 2012, 7:58

    Son frases realmente certas... chega un momento en que todo deixa de ser igual...

    Gracias por pasarte por mi blog aun teniéndolo algo abandonadito pero ya he vuelto :)
    Un beso, me paso :D
    http://believebreathedream.blogspot.com.es/
    Pd: Keep Calm and Carry On ∞

    ResponderEliminar
    Respuestas
    1. Había unha vez.27 de julio de 2012, 13:08

      Moitas gracias, eu tamén o teño bastante abandonado ao meu... xD

      Eliminar

Suscribirse a: Enviar comentarios (Atom)