Poemas dunha poetisa en paro

Cae a tarde, cae a noite e caio eu.

Ti estás lonxe e o frío aumenta.

Como unha bágoa nunha tormenta

xúntome co que non é de teu.

Perdo forzas, perdo tempo, pérdome.

Perdinte a ti, gañou o xogo, perdinme eu.

Os dous quedos, insomnes agardamos,

pero acaso alguén de nós pensa volver?

Tirei as horas, tirei os soños, tirei os dados.

Saiume seis, volvín tirar, quixen volver.

Sei que debo de ter máis coidado pois

se cae a tarde e cae a noite, caio eu.